پژوهشی جدید به خاستگاه پرورش تخممرغ در مزرعه پرداخته است. باستانشناسان به شواهدی دست یافتهاند که نشان میدهد پرورش اجداد جوجههای امروزی برای تولید تخممرغهای بیشتر ۴۰۰ سال پیش از میلاد مسیح در آسیای مرکزی آغاز شده است.
به گفته نویسندگان این پژوهش، در جهان باستان این پرندگان با تولید مطمئن تخمهای ارزشمندشان به حیواناتی پرطرفدار تبدیل شده بودند.
امروز ثابت شده است که جوجههای امروزی از نسل «مرغ جنگلی سرخ»اند. مرغهای جنگلی سرخ گونهای از پرندگان وحشیاند که هنوز وجود دارند. از سالها پیش درباره زمان اهلی شدن این مرغها و اینکه دقیقا چطور اهلی شدهاند بحثهای مختلفی درگرفته است.
نویسندگان این تحقیق، که روز سهشنبه در مجله «ارتباطات طبیعت» (Nature Communications) منتشر شد، میگویند: «اکنون میتوان با روشهای تجزیه و تحلیل ژنتیکی به برخی سوالات قدیمی درمورد جوجهها پاسخ داد.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
تیم تحقیقاتی بینالمللی تکههای پوسته تخممرغ جمعآوریشده از ۱۲ سایت (ناحیه) باستانشناسی متعلق به یک هزار و ۵۰۰ سال پیش را بررسی و غربالگری کردند. این سایتهای باستانشناسی در امتداد جاده ابریشم قرار داشتند. جاده ابریشم مجموعه مسیرهای تجاری بود که آسیا و اروپا را به یکدیگر پیوند میداد.
جاده ابریشم راهی برای انتقال و توزیع ابریشم تولیدشده در چین بود، اما کشف تعداد زیادی پوست تخممرغ در این نواحی نشان داد که در این منطقه تخممرغ هم کالای ارزشمندی به شمار میرفته است.
نویسندگان این پژوهش، براساس شواهد بهدستآمده از سایتهای باستانشناسی، احتمال میدهند که مردمان آسیای مرکزی پرورش گسترده مرغها را زمانی در فاصله ۴۰۰ سال پیش از میلاد مسیح و ۱۰۰۰ سال پس از میلاد مسیح آغاز کردهاند.
آنها همچنین میگویند که امکان تولید فراوان این تخممرغها محبوبیت بیشتر این پرندگان را موجب شده و زمینه را برای اهلیکردن گسترده آنها فراهم کرده است.
به گزارش گیزمودو،همچنان ناشناختههای بسیاری درمورد اهلیشدن مرغها وجود دارد. طبق تخمین برخی پژوهشها، روند اهلیسازی ۱۰۰۰۰ سال قبل آغاز شده است، اما برخی دیگر آغاز این روند را ۵۴۰۰ سال پیش میدانند.
پژوهشهای تازه دیگری نیز میگویند که احتمالا در جنوب شرقی آسیا و هند و در دورههای مختلف مرغها را به چندین شیوه اهلی میکردهاند و به همین دلیل توانستهاند به جز مرغ جنگلی سرخ گونههای دیگری از پرندگان را نیز اهلی کنند.
به عقیده پژوهشگران، این پژوهش دستکم ما را به اینکه چگونه این پرندگان به بخش جدانشدنی تمدن تبدیل شدند، نزدیکتر میکند. این سرنخی مهم برای درک بهتر روابط متقابل انسان و حیوان است که به اهلیشدن حیوانات منجر شده است.